Cabir’den rivayetle Resulullah şöyle buyurmuştur:
“Zikrin en faziletlisi ‘La ilahe illallah’ ve duanın en faziletlisi de ‘Elhamdülillah’dır.”
(İbn Mace, Nesai, İbn Hıbban, Hakim)
Ebu Hureyre’den rivayetle Resulullah şöyle buyurmuştur:
“La ilahe illallah sözünü sizinle onun arasına komaya girmek gibi bir engel girmeden çok söyleyiniz.”
(Ebu Ya’la)
Ebu Hureyre der ki:
Resulullah: “İmanınızı tazeleyiniz.” buyurdu. “Ya Resulallah! İmanımızı nasıl tazeleyeceğiz?” denildi. “La ilahe illallah’ı çok söyleyiniz.”buyurdu.
(Ahmed bin Hanbel, Taberani)
Amr’dan rivayetle Resulullah şöyle buyurdu:
“Ben bir kelime biliyorum ki, herhangi bir kul onu kalbinden gerçekten söyler, bunun üzerine ölürse cesedi cehenneme haram kılınır. O kelime ‘La ilahe illallah”tır.”
(Hakim)
Ebu Hureyre der ki: ,
Resulullah’a: “Ya Resulallah! Kıyamet gününde senin şefaatinle insanların en mutlusu kimdir?” diye sordum. Resulullah şöyle buyurdu:
“Ey Ebu Hureyre! Senin hadise olan düşkünlüğünü gördüğümden dolayı, bu hadisi senden önce hiçbir kimsenin sormayacağını zannetmiştim. Kıyamet gününde benim şefaatimle insanların en mutlusu, kalbinden içtenlikle ‘La ilahe illallah’ (Allah’dan başka hiçbir ilah yoktur.) diyen kimsedir.”
(Buhari)
Abdullah bin Amr İbnü’l-As’ın rivayet ettiğine göre Efendimiz şöyle buyurmuştur:
“Kıyamet günü, adamın biri amel terazisinin başına getirilir. Kendisine ait gözün görebileceği uzunlukta doksan dokuz evrak ortaya çıkarılır, bu evrakta onun günahları ve kötülükleri yazılıdır. Bu evrak amel terazisinin kefelerinden birine konur. Arkasından yine o adama ait karınca iriliğinde ve üzerinde “Eşhedu enla ilahe illallah ve eşhedu enne Muhammeden abduhu ve Resuluhu” yazan küçücük bir kağıt ortaya çıkarılarak amel terazisinin öbür kefesine konur ve bu kefe günahların kefesine ağır basar.”
(Tirmizi, İbn Mace, İbn Hıbban, Hakim, Beyhaki)
Ebu Hureyre şöyle diyor:
Bir gün Peygamber Efendimize: “Senin şefaatine en önce kim nail olma hakkına sahiptir?” diye sordum. Şöyle buyurdu: “Kalpten ve ihlasla La ilahe illallah diyenler.”
(Buhari)
Allah-u Zülcelal şöyle buyurur:
“Bir zaman gelir ki, kafirler keşke Müslüman olsaydık derler.” (Hicr; 2)
Mücahid, bu ayeti açıklarken “La ilahe illallah” diyenler cehennemden çıkarılınca kafirler keşke, biz de Müslüman olsaydık derler, demektedir. Sahabilerden birisi şöyle dedi: “Kim ki, ihlaslı bir kalple Lâ ilâhe illallah der ve bu sırada içini saran hürmet duygusunun etkisi ile sesi gürleşirse Allah onun defterinden dört bin tane büyük günahını siliverir.” Bu sırada dinleyicilerden birinin kendisine: “Peki, böyle diyen kimsenin dört bin büyük günahı yoksa?” diye sorması üzerine: “O zaman ailesinin ve komşularının o sayıdaki büyük günahları affedilir.” diye sözlerini bağladı.
Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuştur:
“Kimin dünyadaki son sözü ‘Lâ ilâhe illallah’ olursa cennete girer.”
(Ebu Davud)
Hadiste şöyle buyurulur:
“Lâ ilâhe illallah, cennetin anahtarıdır.”
(Buhari)
Hadislerde ihlaslı olarak “Lâ ilâhe illallah” diyen kimsenin cennete gireceği belirtilmiştir. Görüldüğü gibi bu hadislerde ihlaslı olmak şart koşulmuştur. İhlasın var olabilmesi için de bu sözün sahibini günahlardan uzak tutabilmesi gerekir. Eğer bu söz sahibini günahlardan alıkoymuyorsa, o zaman ihlaslı değil demektir. 0 zaman da bu sözün onun dilinde bir süre sonra alınacak iğreti bir emanet olmasından kaygı duyulabilir.
Namaz NİYAZ 