Şeddad İbni Evs (r.a.)’den rivayet edildiğine göre Resulullah (s.a.v.), seyyidül-istiğfarın “duaların efendisi, istiğfarın en üstünü” olduğunu buyurmuştur. Ayrıca “her kim bu duayı, sevabına ve faziletine bütün kalbiyle inanarak gündüz okur da o gün akşam olmadan ölürse cennetlik olacağını, yine her kim, sevabına ve faziletine gönülden inanarak gece okur da sabah olmadan ölürse yine cennetlik olacağını” da buyurmuştur.
“Allahümme ente Rabbi la ilahe illa ente halakteni ve ene abdüke ve ene ala ahdike ve va’dike mes’tetatü euzü bike min şerri ma sanatü ebu’ü leke bi-nimetike aleyye ve ebu’ü bizenbi fağfirli feinnehu la yağfıruz-zünube illa ente”
“Allah’ım! Sen benim Rabbimsin! Beni sen yarattın. Ben senin kulunum; gücüm yettiğince ezelde sana verdiğim sözümde ve vaadimde durmaktayım. Yaptığım kötülüklerin ve işlediğim kusurların şerrinden sana sığınırım. Bana lütfettiğin, üzerimdeki nimetlerini yüce huzurunda minnetle anıp, itiraf ederim. Aynı şekilde günahımı da itiraf ederim. Beni bağışla; çünkü senden başka hiçbir kimse günahları affedip bağışlayamaz.”